Akita – silny i inteligentny stróż domu

img-responsive

Akita to duży i masywny pies o pięknym wyglądzie i niezwykłej inteligencji. Należy do rasy pierwotnej, więc wykazuje się silnymi genami wpływającymi na wytrzymałość rasy oraz niezależny charakter. Istnieją dwie najważniejsze odmiany akity, których powstaniu towarzyszyły dość dramatyczne wydarzenia.

Spis treści:

Waga
Akita inu
Akita americana

Pies: 35 - 45 kg, Suka: 25 - 35 kg
Pies: 50 - 54 kg, Suka: 45 - 50 kg
Wysokość w kłębie
Akita inu
Akita americana

Pies: 66 - 71 kg, Suka: 61 - 66 cm
Pies: 65 - 70 kg, Suka: 60 - 65 cm
Kraj pochodzenia Japonia
Długość życia 10 - 12 lat
Charakter niezależny, zrównoważony, inteligentny

Pochodzenie i historia rasy akita

Akita należy do jednych z najstarszej grupy psów na świecie. Same początki hodowli akity sięgają nawet 1000 lat p.n.e. Rozpoczęła się ona w Japonii w prowincji o nazwie Akita – od tego miejsca wzięła się nazwa rasy. Przez FCI jest klasyfikowana numerem 5 jako szpic i rasa pierwotna. Psy te były przeznaczone do polowań na ptaki oraz grubego zwierza oraz do okrutnego procederu, jakim są walki psów. Do XVII w. akita matagi pozostawała w swojej pierwotnej formie bez żadnych domieszek. Po 1608 roku ze względu na wykorzystywanie rasy do walki psów, akitę matagi zaczęto krzyżować z mastifami i psami tosa, by uzyskać większą masę zwierzęcia. Przez ten proceder akita straciła swoje cechy szpica. Przez ponad 300 lat rasa była wykorzystywana do tej haniebnej rozrywki. Spokój nastał dopiero w 1908 roku, gdy zakazano w Japonii walk psów.

Powstanie akity amerykańskiej

Dobry czas dla rasy nie trwał zbyt długo, bo rozpoczęta II wojna podniosła zapotrzebowanie na mundury, które produkowano m.in. z psiego futra. Zabijane były w tym celu nie tylko bezpańskie psy, ale odbierano je również opiekunom. Tylko owczarki niemieckie miały zapewnione bezpieczeństwo, ze względu na przeznaczenie do celów bojowych. Japońscy hodowcy znaleźli w ten sposób na zachowanie rasy akita poprzez krzyżowanie jej właśnie z owczarkiem niemieckim. Gdy wojna się skończyła, populacja akity była mocno przerzedzona, a krzyżowanie doprowadziło ostatecznie do powstania trzech odmian:

  • akity matagi (pierwotnej);
  • akity inu – przeznaczonej do walki psów;
  • akity skrzyżowanej z owczarkiem niemieckim.

Po wojnie próbowano wrócić do pierwowzoru, oczyszczając rasę. Zaczęto krzyżować z matagi ocalałe akity walczące, a w USA na dobre rozpoczęła się hodowla akity skrzyżowanej z owczarkiem.

Jak wygląda Akita?

Podczas gdy japońscy hodowcy próbowali wrócić do pierwowzoru, krzyżówka akity z owczarkiem niemieckim trafiła do Stanów Zjednoczonych i tam zbiegły się warunki na profesjonalny rozwój tej rasy. W ten sposób powstały dwie odmiany o tym samym przodku, ale zdecydowanie innym wyglądzie.

Różnice między akitą inu a amerykańską

Akicie inu, czyli odmianie japońskiej, bliżej jest do cech pierwotnych. Z tego względu bardziej przypomina szpica. Jest zaliczana do rasy psów dużych, o masywnej i proporcjonalnej sylwetce. Niewielka głowa jest zwieńczona małymi trójkątnymi uszami. Wysoko osadzony gruby ogon ma zwinięty kształt. Akita amerykańska jest większa od swojego japońskiego kuzyna i pysk ma bardziej przypominający wilczura. Głowa jest dość szeroka o trójkątnych uszach, nieproporcjonalnie małych w stosunku do głowy. Wysoko osadzony ogon jest gruby i zwinięty.

Rodzaj sierści

Zarówno inu jak akita amerykańska mają sierść krótką, sztywną i nastroszoną, o grubym i miękkim podszerstku, chroniącym przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Akita linieje dwa razy w roku i nie dzieje się to równomiernie, więc czesanie psa tej rasy jest jednym z najczęstszych zabiegów pielęgnacyjnych.

Umaszczenie

Akita inu ma umaszczenie rude, białe lub pręgowane, a inne barwy są traktowane jako wada rasy, podobnie jak ciemne maska. Urajiro, czyli biała szata upodabniająca psa do puchatego miśka, powinna u akity inu występować na bokach kufy, policzkach, spodzie żuchwy, szyi, klatce piersiowej, wewnętrznej stronie kończyn i tułowiu oraz ogonie. Z kolei akita amerykańska może mieć każdą odmianę kolorystyczną. Spadek po owczarkach niemieckich, czyli ciemna maska też nie dyskwalifikuje tej rasy.

Zdrowie u akity

Ze względu na silne geny pochodzące od psów pierwotnych, akita charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz zasadniczo dobrym zdrowiem. Dolegliwości, które mogą wystąpić u akity to skręt żołądka, któremu można zapobiec, uniemożliwiając psu aktywność po jedzeniu oraz serwowanie mniejszych porcji jedzenia. Oczy i powieki to kolejny słaby punkt, więc trzeba szczególnie dbać o ich higienę. Gruba sierść sprzyja wystąpieniu choroby gruczołowych łojowych, więc zaniedbanie pielęgnacji sierści może mieć u akity opłakane skutki. Przy zbilansowanej diecie oraz odpowiedniej aktywności pies tej rasy powinien cieszyć się dobrym zdrowiem.

Charakter psy rasy akita

Akita należy do wyjątkowo niezależnych i trudnych do ułożenia przedstawicieli gatunku. Gdy wyczuje niepewność lub słabość opiekuna, nie będzie chciał się podporządkować. Jest to pies o bardzo dużej inteligencji, ale z tego względu też nie zawsze ma ochotę na wykonywanie poleceń. Akita jest pamiętliwa i może długo trzymać urazę w przypadku niewłaściwego potraktowania. Nie jest to pies zbyt wylewny w okazywaniu uczuć, ale ma to dobre strony, bo nie wymaga ciągłej uwagi od opiekuna. Trzeba pamiętać, że nie przepada za obcymi i będzie się wobec nich zachowywać nieufnie. Zasadniczo jest to pies spokojny i opanowany, pełen dystynkcji. Akity nie są szczekliwe, a nawet panuje opinia, że są bardzo ciche. Wynika to jednak z ich pewności siebie, bo jak mówi przysłowie – „duży pies nie musi szczekać”.

Odżywianie

Jako pies należący do wielkich odmian, akita ma zapotrzebowanie kaloryczne adekwatne do masy. Potrzebuje też wysokiej jakości składników odżywczych, więc karmienie musi iść nie tylko w ilość, ale również w jakość. Może jeść zarówno karmę mokrą, jak i suchą, najlepiej w proporcji pół na pół. W przypadku psa o dużym zapotrzebowaniu energetycznym np. ze względu na przeznaczenie do pracy można bazować tylko na suchej karmie, bo dostarcza więcej kalorii niż mokra o podobnej masie. Trzeba oczywiście w tym przypadku szczególnie zadbać o właściwie nawodnienie organizmu zwierzęcia. Karma powinna być dopasowana specjalnie do tej rasy i na rynku jest spory wybór specjalnie skomponowanych mieszanek. Ich skład ma za zadanie zabezpieczyć stawy, bo duże rasy mają tendencje do problemów z nimi. Można też samodzielnie komponować wysokokaloryczne posiłki, ale zawsze w oparciu o fachową wiedzę psich dietetyków. Właściwe żywienie akity generuje duże koszty, a kupno tanich produktów może oznaczać podawanie mało wartościowej karmy ze sztucznymi dodatkami, które u psa wywołują problemy z trawieniem. Dlatego decydując się na psa tej rasy, trzeba wziąć pod uwagę swoje możliwości finansowe.

Pielęgnacja akity

Dbałość o wygląd akity zaczyna się od jego grubej sierści, którą należy codziennie szczotkować. Rzadko się go kąpie, pilnując by woda, nie nalała się do uszu. Oczy i uszy trzeba okresowo czyścić specjalnymi preparatami oraz obcinać pazury. Ważne jest zadbanie o wypoczynek psa oraz odesłanie go na miejsce w razie potrzeby. Rasa zaliczana jest do wielkich, więc pomimo tego, że szczeniak przypomina pluszowego misia, od razu należy zaopatrzyć się w legowisko dla dużego psa, by akita mogła się w nim wygodnie położyć.

Opieka i wychowanie

Akita wymaga ustalenia nieprzekraczalnych granic oraz konsekwentności, by zachowanie psa spełniało oczekiwania opiekuna. Ze względu na łatwość w popadanie w konflikty, szczeniaka trzeba jak najwcześniej zacząć socjalizować. Mimo swojego niezależnego charakteru akita przy odpowiednim wychowaniu stanie się lojalnym towarzyszem człowieka. Pies tej rasy nie wymaga nadmiernej uwagi, więc legowisko dla akity może równie dobrze stać na uboczu a w domu lub na zewnątrz w przypadku psa stróżującego.

Potrzeba ruchu

Instynkt łowny i terytorialny wymaga, by akita miała zapewnioną codzienną dużą dawkę ruchu. Można z nim biegać lub może biec za rowerem opiekuna, ważne by nadmiar energii został efektywnie spożytkowany. Należy pamiętać, by aktywność nie była bezpośrednio po posiłku. W czasie sjesty pupil powinien oddalić się na legowisko dla psa i spokojnie strawić posiłek, by nie powstały groźne komplikacje żołądkowe.

Dla kogo polecany jest pies rasy akita?

Szczeniaczek akity wygląda słodko niczym zabawka, ale nie należy dać się zwieść pozorom, bo dorosły osobnik bynajmniej nie będzie taki milutki. To rasa przeznaczona jest dla osoby o zrównoważonej i silnej osobowości, tak by pies czuł respekt. Nada się jako pies stróżujący, dlatego z powodzeniem można go umieścić na posesji, by strzegł jej przed intruzami. Jest też psem towarzyszem, ale musi mieć zajęcie, więc osoba, która zdecyduje się na tę rasę, musi mieć w planie codzienne aktywności i zadania dla swojego pupila.

Cena szczeniaka rasy akita

Rodowodowe szczeniaki uzyskują cenę w granicach 2500-3500 zł, ale wyjątkowy osobnik, który ma zadatki na przyszłego championa, może osiągnąć wyższą nawet do 5000 zł. Profesjonalny hodowca wyznacza wyższy koszt zakupu, bo zapewnia nie tylko kompleksową opiekę weterynaryjną dla matki szczenięcia przez całe życie oraz w czasie ciąży i laktacji, ale dba o właściwą dietę oraz o socjalizację przedstawicieli swojej hodowli. Dzięki temu istnieje większa pewność, że szczeniak będzie zdrowy oraz nie wyrośnie na agresywnego lub bojaźliwego osobnika.

Na koniec

Akita niezależnie od odmiany jest prawdziwym wyzwaniem wychowawczym, ze względu na swoją niezależność, ale jeśli zostanie właściwie ułożona, będzie lojalnym psem towarzyszącym oraz pilnującym bezpieczeństwa domowników. Wybierając tę rasę, trzeba sobie zadać pytanie, czy mamy na tyle silny charakter, by zdominować psa i wykazać się sztywną konsekwencją w wychowaniu. W innym przypadku wybór akity może być nietrafiony i zarówno pies, jak i opiekun będą się męczyć.

Wróć do artykułów