Sznaucer olbrzym – czujny stróż i wesoły mieszkaniec domu

Sznaucer olbrzym, choć wygląda groźnie to spokojny i łagodny pies, który ponad wszystko ceni sobie więź z opiekunem, wobec którego jest bardzo lojalny. Nie przepada za obcymi i ma wrodzony zmysł ochrony, więc nadaje się też do stróżowania. Nie może być trzymany w kojcu, bo jego psychika wymaga bliskości człowieka. Ten wesoły i energiczny pies lubi dzieci i będzie się  z nimi świetnie chował.

Spis treści:

• Pochodzenie i historia sznaucera olbrzyma
  • Nazwa rasy
  • Ciekawostki
• Wygląd psów rasy sznaucer olbrzym
  • Rodzaj sierści
  • Umaszczenie
• Zdrowie u sznaucerów olbrzymów
• Charakter sznaucera olbrzyma
• Odżywianie rasy sznaucer olbrzym
• Pielęgnacja sznaucerów
• Opieka i wychowanie rasy sznaucer olbrzym
• Potrzeba ruchu
• Dla kogo polecany jest sznaucer olbrzym?
• Cena szczeniaka rasy sznaucer olbrzym
• Na koniec

Pochodzenie i historia sznaucera olbrzyma

Rasa sznaucerów, w tym też odmiany olbrzymiej za przodków ma psy wiejskie hodowane przed wiekami na terenie dzisiejszych Niemiec i Szwajcarii. Psy te miały wtedy wiele praktycznych zadań do wykonania w służbie człowieka. Wykorzystywane były do pilnowania stad, jako ochrona wozów z końmi oraz do tępienia gryzoni. Na co dzień miały po prostu stróżować przy domostwach.

Początkowo wśród rasy było duże zróżnicowanie wyglądu. Istniały odmiany małe, duże, krótkowłose długowłose z miękką sierścią lub gęstą i kosmatą. Choć psy przypominające dzisiejsze sznaucery są widoczne już na rycinach z XV w., m.in. u Albrechta Dürera, to ich wyodrębnienie jako rasy zaczęła się dopiero w XIX w. Wpierw kojarzono je w dość przypadkowy sposób, dopóki w 1836 r. dr Ludwik Reichenbach nie dokonał podziału tej grupy psów na pinczery krótko i długowłose. Odmiana olbrzymia sznaucerów związana jest z zainteresowaniem przez hodowców wiejskimi psami z terenów Monachium i Wirtembergii, które towarzyszyły wozom browarniczym. Psy te w celu uszlachetnienia rasy skrzyżowano z dogiem niemieckim i dużym czarnym pudlem i sznaucera olbrzyma zaprezentowano na wystawie w Monachium w 1909 roku. Od 1925 roku wykorzystywano tę rasę do służby w policji i w wojsku i oficjalnie uznano je za psy służbowe. Wiązało się to z zakazem krzyżowania ich ze sznaucerem średnimi. Obecnie nadal służą do wykrywania ładunków wybuchowych lub narkotyków, ale głównie stały się psami towarzyszącymi. W Polsce były już obecne przez II wojną, ale prawdziwy rozkwit hodowli sznaucerów olbrzymich w naszym kraju powstał w latach 50. XX w. Obecnie polskie hodowle sznaucerów są na równie wysokim poziomie, jak w innych krajach.

Nazwa rasy

Pierwotnie sznaucery nosiły nazwę pinczerów stajennych lub po prostu pinczerów. W 1842 r. te drugie zaczęto nazywać sznaucerami – „die schnauze” znaczy po niemiecku pysk lub broda. Pewien pastor Jeremias Gotthelf (prawdziwe nazwisko Albert Bitzius), a zarazem literat, tworzył opis wsi z okresu XIX w. i tam użył tego określenia, które potem szybko się przyjęło wśród hodowców. Na pierwszych pokazach rasa funkcjonowała jako sznaucer niedźwiedzi lub monachijski, by potem na dobre stać się sznaucerem olbrzymem.

Ciekawostki

Ze względu na jedną z pierwotnych funkcji sznaucerów olbrzymich, jaką było towarzyszenie wozom browarniczym, psy te nosiły miano sznaucerów piwnych. Miały strzec dobytku oraz odstraszać rabusiów głośnym szczekaniem, a ze swoim handlarzem przemierzały długie dystanse.

Wygląd psów rasy sznaucer olbrzym

Psy tej rasy cechują się prostokątną głową z wydłużeniem i jej szlachetnym zarysie. Wysoko osadzone uszy w kształcie litery V załamują się i obecnie się już ich nie kopiuje. Oczy sznaucera są ciemne i owalne, a nos duży w czarnej barwie. Sylwetka jest zwarta z umiarkowanie szeroką klatką piersiową oraz mocno zaznaczonym przedpiersiem. Linia grzbietu płynnie przechodzi od kłębu w stronę wysoko osadzonego ogona. Jego też pozostawia się u tej rasy bez redukowania.

Rodzaj sierści

Sznaucery mają twardą, szorstką i bardzo gęsta sierść. Jest dwuwarstwowa złożona z podszerstka i sierści okrywowej, ale najbardziej charakterystyczna jest broda na kufie oraz gęste brwi, opadające na oczy.

Umaszczenie

Najbardziej popularną barwą u sznaucerów jest czerń, a drugim wariantem jest maść pieprz i sól. Powyższe kolory uznaje FCI, ale w USA wyhodowano też odmianę czarno-srebrną i białą.

Zdrowie u sznaucerów olbrzymów

Sznaucery cieszą się dobrym zdrowiem i są odporne na warunki pogodowe oraz choroby. Rzadko więc będą pacjentem gabinetu weterynaryjnego. Jak każda duża rasa sznaucer olbrzymi narażony jest na dysplazję stawów łokciowych i biodrowych, ale trzeba sprawdzić preparaty chroniące chrząstki stawowe. Dedykowaną rasie karmę należy dzielić na kilka mniejszych porcji, bo sznaucery olbrzymy mają tendencje do skrętu żołądka. Po każdym posiłku powinien udać się, na legowisko dla psa i zrobić sobie sjestę, by wszystko się w brzuchu należycie ułożyło.

Charakter sznaucera olbrzyma

Psy tej rasy cechują się dużą odwagą połączoną ze spokojem i rozwagą. Olbrzymi jest najspokojniejszy z grupy sznaucerów, ale jest też wesoły i energiczny. Bardzo przywiązuje się do swojej rodziny i będzie strzec jej z całych sił. Upatrzy sobie zwłaszcza jedną osobę, która będzie najważniejsza i jej pies będzie najbardziej się słuchał. To ważne, bo ten futrzak potrafi też zachowywać się w sposób niezależny, wręcz krnąbrny dlatego czasem trzeba stanowczo przywołać psa do porządku. Sznaucery są niezwykle inteligentne i umieją wykonywać ciężką pracę przez długi czas, bo cechuje je wytrwałość i siła psychiczna. Dobrze chowają się w domu, w którym są dzieci. Lubią się bawić, ale będą też czujnie strzec najmłodszych i nie pozwolą zbliżyć się obcym, wobec których z zasady są nieufne. Inne zwierzęta w tym koty mogą stać się przyjaciółmi sznaucera, więc mogą mieszkać pod jednym dachem. Trzeba jednak uważać na gryzonie, bo przodkowie tej rasy były szkolone do ich zabijania. Dlatego sznaucery potrafią przekopać ogródek w poszukiwaniu kretów i nornic.

Odżywianie rasy sznaucer olbrzym

Sznaucery nie są wybrednymi psami, gdy chodzi o pokarm, a często nawet mogą grzebać w śmieciach i zjadać odpadki. Nie powinny jednak zjadać żadnych resztek z ludzkiego stołu. Dobrym wyborem są suche karmy renomowanych firm dla dużych ras, które mają w składzie komplet minerałów i witamin. Jeśli zdecydujemy się na dietę przygotowaną samodzielnie, musi w niej przeważać białko oraz niezbędna będzie suplementacja, by chrząstki należycie się regenerowały i nie tworzyły się do zwyrodnienia.

Pielęgnacja sznaucerów

W przypadku sznaucerów konieczne są wizyty u fryzjera raz na trzy miesiące, by doprowadzić do ładu tę gęstą i sztywną sierść. W międzyczasie kąpiele będą też nieodzowne, bo ich brak może być przyczyną nie tylko nieprzyjemnego zapachu, a ale także chorób skóry. Do mycia sierści należy używać specjalnych szamponów, a po wstępnym osuszeniu, zwierzak musi pójść na legowisko dla dużego psa, a okna powinny być pozamykane, by nie było przeciągu. Wyczesywanie sierści może odbywać się tylko na sucho, a dodatkowo trzeba tę sztywną sierść trymować.

Opieka i wychowanie rasy sznaucer olbrzym

Sznaucer potrzebuje tworzenia silnej więzi z rodziną, więc kojec to nie jest miejsce dla tego psa. Legowisko dla sznaucera olbrzyma powinno być umiejscowione jak najbliżej ludzi, inaczej będzie próbował ładować się na łóżko opiekuna. Sznaucery są uznawane za psy obronne, także ich trening posłuszeństwa jest nieodzowny. Na szczęście są bardzo podatne na naukę i ich wrodzona inteligencja i spryt pozwala na szybkie przyswajanie umiejętności. Jedynym wymogiem jest różnicowanie ćwiczeń, bo sznaucer potrafi się szybko nudzić monotonnym powtarzaniem i wtedy odmawia współpracy. Najlepiej jak podczas szkolenia zachowuje się zabawowy charakter treningu i często nagradza się psa, który jest łasy na pochlebstwa od opiekuna i próbuje na nie zasłużyć.

Potrzeba ruchu

Sznaucery to żywiołowe i lubiące zabawy psy, więc jest to rasa dla osób, które mają czas na aktywne spacery ze swoim futrzakiem. Ta chęć zabawy zostaje mu aż do starości, więc lubi szaleć jak szczeniak nawet w podeszłym wieku. Sznaucery olbrzymy radzą sobie też w sporcie, więc jest to też propozycja dla utrzymania futrzaka w dobrej kondycji i w dobrym nastroju. Dzięki odpowiedniej dawce ruchu ten wesołek spokojnie uda się po spacerze na legowisko antystresowe dla psa i nie będzie absorbował uwagi opiekuna, jak dzieje się to w przypadku niewybiegania. Wyjątkiem są upały, które sznaucery źle znoszą ze względu na gęstą sierść. Trzeba je więc chronić w lecie i zapewnić spokój i cień oraz stały dostęp do świeżej wody.

Dla kogo polecany jest sznaucer?

Pies tej rasy nadaje się dla rodzin z dziećmi, a także dla osób starszych, bo dostosowuje się do środowiska swojego domu. Przede wszystkim powinien mieć silną więź z opiekunem. Nie musi mieć dużego doświadczenia w przypadku tej rasy, więc może być to pierwszy pies. Sznaucery olbrzymy są zazwyczaj posłuszne i nie stwarzają kłopotów, ale warunkiem jest odpowiednia ilość aktywności.

Cena szczeniaka rasy sznaucer olbrzym

W Polsce są dostępne renomowane hodowle sznaucerów olbrzymów, w których możemy nabyć rodowodowego szczeniaka. Zapłacimy za niego od 4000 zł do nawet 6000 zł. Na te różnice ma wpływ pochodzenia szczenięcia, np. czyli czy miał championów wśród swoich przodków oraz wrodzone predyspozycje psa.

Na koniec

Sznaucer olbrzym nadaje się na pierwszego psa, bo jest łatwy w prowadzeniu. Mimo pokaźnych rozmiarów daje się łatwo wychowywać i nie sprawia problemów. Jest to zrównoważony i wesoły zwierzak, który do szczęścia potrzebuje przede wszystkim miłości opiekuna, wobec którego będzie całkowicie wierny i oddany. Musi mieć jednak dużą dawkę ruchu oraz zabawy, bo nawet dobrze ułożony sznaucer olbrzym może być niespokojny w domu, jeśli się nie wybiega.