Amstaff – dzielny obrońca i wesoły towarzysz

American staffordshire terrier, czyli amstaff to silny i zwinny pies, który budzi respekt. Pogląd głoszący, że jest niebezpieczny, nie jest prawdziwy. Takim jest każdy pies, który jest źle wychowany. Jednak wrodzona nadwrażliwość na stres oraz silny uścisk szczęk powoduje, że konsekwencje złego prowadzenia amstaffa są bardzo poważne. Dlatego jest to pies polecany dla osoby zrównoważonej, która okaże mu ciepło, ale zarazem stanowczość.

Spis treści:

• Pochodzenie i historia amstaffa
  • Nazwa rasy
  • Ciekawostki
• Wygląd psów rasy amstaff
  • Rodzaj sierści
  • Umaszczenie
• Zdrowie u amstaffów
• Charakter amstaffa
• Odżywianie rasy amstaff
• Pielęgnacja amstaffa
• Opieka i wychowanie amstaffa
• Potrzeba ruchu
• Dla kogo polecany jest amstaff?
• Cena szczeniaka amstaffa
• Na koniec

Pochodzenie i historia amstaffa

Rasa amstaff wywodzi się od terierów, a jego przodkiem był średni przedstawiciel tych psów, hodowany w Anglii. Niestety, nowa rasa została stworzona do walk z bykami oraz innymi psami. Choć było to nielegalne, to w XVIII w. w Anglii wciąż były organizowane walki psów. Skrzyżowania buldoga z białymi terierami stało się początkiem nie tylko amstaffów, ale wielu innych współczesnych ras jak bulterier, pit bull terrier, czy boston terrier. Okrutny sport był kontynuowany w XIX w. i wtedy jeden z przodków amstaffów trafił do Stanów Zjednoczonych. Tam walki psów były związane nie tylko z rozrywką dla biedoty, ale też z zakładami, co dawało możliwość zarobienia sporych pieniędzy. W XX w. wielu hodowców amstaffów odcięło się od haniebnego wykorzystywania tych zwierząt do walki i zaczęło traktować je jako psy rodzinne. Starali się oni o zarejestrowanie nowej rasy, by grubą kreską odciąć się od przeszłości i zdjąć złą sławę z tych psów. Udało się i w 1936 roku American Kennel Club uznał wzorzec rasy, ale nazwa amstaff zaczęła funkcjonować dopiero od 1972 roku. W Polsce amstaffy pojawiły się dopiero na początku lat 90. XX w. Negatywne skojarzenie związane z agresywnym zachowaniem psa spowodowało, że był to pies chętnie nabywany przez gangsterów lub młodych ludzi, kreujących się na nich. Fatalne warunki trzymania psów oraz brak ich socjalizacji rzeczywiście powodował, że zwierzęta stawały się nieobliczalne. Dodatkowo krzyżowano je z pitbullami, więc amstaffy z lat 90. w Polsce mało miały wspólnego ze wzorcem ustanowionym przez AKC. Niestety, z tamtego okresu pozostało postrzeganie tej rasy jako zabójczej, co jest nieprawdą, bo dobrze wychowany amstaff doskonale funkcjonuje w rodzinie.

Nazwa rasy

Nazwa amstaff jest skrótem dłuższego określenia american staffordshire terrier. Trzeba pamiętać, że amstaff to nie to samo co pitbull, który jest większy i nie można tych nazw stosować zamiennie. W odniesieniu do amstaffa funkcjonuje natomiast jeszcze nazwa staffik i to jest poprawne.

Ciekawostki

Jeden z amstaffów, który zyskał sławę, był oficjalną maskotką 102 Pułku Piechoty Stanów Zjednoczonych. Nazywał się sierżant Stubby. Urodził się w 1916 roku i przeżył 10 lat, biorąc w tym czasie udział w 17 bitwach w czasie I Wojny Światowej. Przebywał we francuskich okopach i jego zadanie polegało na odnajdywaniu rannych na polu bitwy, ostrzeganie przed atakami gazowymi, a raz nawet schwytał niemieckiego szpiega. Trzymał go zębami za spodnie, aż przybyli Amerykanie. Za swoją postawę otrzymał wiele odznaczeń i stał się najsłynniejszym amstaffem na świecie.

Wygląd psów rasy amstaff

Amstaff sprawia wrażenie bardzo silnego w stosunku do swojej wielkości. Jego atletyczna budowa ciała oraz spora masa komponują się z jego niezwykłą zwinnością. Amstaff ma dość krótkie, ale umięśnione kończyny, dobrze wysklepioną średniej wielkości głowę oraz szeroką i głęboką klatkę piersiową. Cechą charakterystyczną dla rasy amstaff są też wyraźne mięśnie policzkowe oraz wysoko osadzone uszy. Szczęki są silnie zaznaczone u tej rasy, a dolna jej część jest zdolna do bardzo mocnego chwytu. Oczy są ciemne, szeroko rozstawione i okrągłe. Ogon jest krótki, nisko osadzony, zwężający się na końcu. Tułów w przedniej części wyróżnia się szerokimi i umięśnionymi ramionami.

Rodzaj sierści

Sierść u amstaffa jest krótka i twarda, mocno przylegająca do ciała z charakterystycznym połyskiem. Brak jest u niego podszerstka, co ułatwia pielęgnację, ale powoduje marznięcie zwierzęcia w chłodne dni.

Umaszczenie

Barwa sierści u amstaffów może być dowolna. Oznacza to, że spotkamy się z umaszczeniem jednolicie białym lub z przewagą bieli, kolorowym i łaciatym. Jedynie barwy czarne podpalane brązem nie są pożądane u amstaffa.

Zdrowie u amstaffów

Amstaffy to psy wytrzymałe fizycznie, trzymające długo doskonałą kondycję. Przyjmuje się, że psy z przewagą bieli na głowie są częściej narażone na głuchotę. Ze względu na dużą ruchliwość mogą wystąpić u niech kontuzje, np. zerwanie więzadła w kolanach i wtedy potrzebne jest ortopedyczne legowisko dla psa. W ostateczności może to skończyć się operacją. Trzeba pamiętać, że amstaff jest bardzo odporny na ból. Może więc długo nie sygnalizować problemu. Prócz tego istnieje ryzyko wystąpienia dysplazji stawów. Rasa jest też podatna na choroby skóry, w tym AZS oraz nietolerancji pokarmowe.

Charakter amstaffa

Amstaff jest zaliczany do psów obronnych. Jego zachowanie zależy w dużej mierze od wychowania oraz od genetyki, ale pewne cechy charakteru są stałe dla rasy. Przede wszystkim jest to pies wrażliwy, więc będzie mocno reagował na warunki, w jakich przebywa. Jeśli będą nieodpowiednie, może to spowodować neurotyczne zachowania u zwierzęcia. Jest ono bowiem podatne na stres i traumę. Agresja pojawia się u amstaffów z powodu lęku i frustracji, dlatego niedopuszczalne są kary fizyczne wobec psa ani podnoszenie głosu. Ze względu na swoją siłę oraz możliwość nadmiernej reakcji w przypadku stresu, muszą przebywać w przyjaznym i spokojnym środowisku. Staffik chowany w takich warunkach to radosny pies, który może być towarzyszem rodzinnym oraz przebywać z dziećmi. Nie powinien być z nimi sam na sam, gdy są bardzo małe. Dokuczanie psu, nawet niechcący może mieć niebezpieczne skutki. Amstaff będzie przyjazny wobec innych zwierząt, pod warunkiem, że oswoi się z nimi od małego. Dlatego ważna jest socjalizacja. Izolowany i zdziczały pies tej rasy może być potem poważnym zagrożeniem dla małych psów z racji swoich silnych szczęk. Amstaff jest bardzo czujny i nie pozwoli skrzywdzić swojego opiekuna, dlatego to doskonały pies obronny. Bardzo przywiązuje się do rodziny i jest wobec niej oddany i lojalny. Ma dużą potrzebę czułości i bliskości, dlatego legowisko dla amstaffa powinno stać w sąsiedztwie sypialni opiekuna, by pies miał poczucie bliskości.

Odżywianie rasy amstaff

Duża aktywność amstaffa wymaga karmienia go wysokiej jakości karmą. Duża zawartość białka zwierzęcego to klucz do utrzymania psa w dobrej kondycji. Silne szczęki poradzą sobie nawet z korpusami czy szyjami ptactwa, więc dieta BARF jest jak najbardziej wskazana. U amstaffów występuje tendencja do tycia, więc nie można dokarmiać ich między posiłkami. Dodatkowo, by chronić delikatne stawy, zaleca się suplementację preparatami mineralnymi.

Pielęgnacja amstaffa

Amstaffy z racji braku podszerstka nie są wymagające, gdy chodzi o zabiegi pielęgnacyjne. Wystarczy szczotkowanie nawet raz w tygodniu, a raz na pół roku kąpiel, chyba że pies wcześniej bardzo zabrudzi się na spacerze. Musisz pamiętać, że amstaffy marzną, więc po kąpieli musi być wysuszony oraz udać się na legowisko dla psa z dala od przeciągów. Można jeszcze dodatkowo okryć go kocem. Należy też dbać o czystość oczu i uszu, a pazury które nie zetrą się podczas spaceru, trzeba przyciąć specjalnym urządzeniem lub wybrać się na ten zabieg do weterynarza.

Opieka i wychowanie amstaffa

Amstaff nie jest takim twardzielem, jakim go kreuje stereotyp. To pies, który potrzebuje głębokich relacji ze swoją rodziną, dlatego opieka nad psem powinna opierać się nie tylko na pielęgnacji, ale też wspólnych aktywnościach. Amstaff powinien przejść szkolenie oraz trzeba go jak najwcześniej socjalizować, by nie stał się agresywny wobec małych zwierząt.

Potrzeba ruchu

Amstaff nie usiedzi spokojnie na miejscu. Uwielbia biegać, spacerować oraz brać udział w różnych aktywnościach z opiekunem. Jest też pojętny oraz ma wrodzone predyspozycje do psich sportów, takich jak przeciąganie liny. Dla tej rasy krótkie spacery są niewystarczające, trzeba zaplanować takie wyzwania, by solidnie się zmęczył i przy okazji nie znudził. Wybiegany staffik pójdzie sam na miękkie legowisko dla psa i będzie spokojnie obserwował otoczenie.

Dla kogo polecany jest amstaff?

Z racji swojego wymagającego charakteru jest to pies polecany wyłącznie dla zrównoważonych osób, które będą w sposób odpowiedzialny wychowywały psa, zachowując balans pomiędzy konsekwencją a czułością i ciepłem, których potrzebuje ten pies. Nie wolno trzymać go na dworze, ani w kojcu, bo po pierwsze wyziębi się, a po drugie może przez izolacje stać się niebezpieczny. Amstaff może mieszkać w bloku, ale jest to pies aktywny i żywiołowy, któremu trzeba zapewnić zajęcie i uwagę. Wtedy dopiero będzie spokojnie wracał na legowisko dla psa, jednak pozostając zawsze czujnym wobec intruzów. Jest to więc też rasa, która doskonale nadaje się do pilnowania domu.

Cena szczeniaka amstaffa

W przypadku tej rasy niezwykle ważne jest zakup szczeniaka z zaufanej hodowli. W innym razie charakter psa może być prawdziwą ruletką, a przy predyspozycjach amstaffa do nadwrażliwości, nie warto ryzykować. Renomowany hodowca za szczeniaki american staffordshire terriera będzie oczekiwał kwoty około 3000 zł, a czasem więcej.

Na koniec

Żaden pies nie jest z natury niebezpieczny, podobnie jest z american staffordshire terrierem, który sławę zabójcy zyskał poprzez okrutne wykorzystywanie rasy do walki psów. W rzeczywistości to wesoły, kochający pies, o silnym instynkcie obronnym. Jest niezwykle wrażliwy na stres, dlatego rodzina, która będzie sprawować pieczę nad amstaffem, musi mu zapewnić dobre wychowanie i przyjazne warunki.