Bulterier – dzielny obrońca i wesoły towarzysz zabaw

img-responsive

Teriery w typie bull, czyli bulteriery to psy o charakterystycznej jajowatej głowie oraz atletycznej sylwetce. Są one wesołe i zrównoważone, pomimo tego, że były wykorzystane do walk psów. Przy odpowiednim wychowaniu i konsekwencji opiekuna bulterier stanie się pupilem rodziny, niezwykle oddanym i posłusznym.

Spis treści:

Waga Pies: 22 - 38 kg
Suka: 25 - 39 kg
Wysokość w kłębie Pies: 45 - 55 cm
Suka: 35 - 50 cm
Kraj pochodzenia Wielka Brytania
Długość życia 11 - 14 lat
Charakter odważny, wesoły, energiczny, zrównoważony

Pochodzenie i historia bulteriera

Rasa bulterier wywodzi się z Wielkiej Brytanii, w której popularne były krwawe sporty z użyciem zwierząt m.in. walki psów. Był to rodzaj hazardu, więc rywalizacji psów towarzyszyło sporo emocji. Z rasy wykorzystywanej do okrutnej rozrywki wywodzi się też bezpośrednio bulterier. Jedną z dyscyplin prócz szczucia byków było tępienia szczurów. Do tego zadania nie nadawały się buldogi, które były wykorzystywane do atakowania bydła. Tutaj potrzebny był mniejszy i zwinniejszy pies, dlatego skrzyżowano białego terriera z buldogiem, ale nie był to jeszcze koniec wyodrębniania się rasy bulterier. Poprzednia mieszanka była dość kosmata z szorstką sierścią i przyciętymi uszami, więc odbiegała wyglądem od współczesnych bulterierów. Za obecny wzorzec rasy odpowiada James Hinks, hodowca z XIX w. Dzięki domieszce genów nie tylko buldoga i białego terriera, ale też dalmatyńczyka, greyhounda, pointera i prawdopodobnie charta angielskiego powstał lżejszy wariant z naturalnie stojącymi uszami. Przełomem w rozwoju rasy bulterier stała się prezentacja suki o imieniu Puss. Była inna niż dotychczasowe bulteriery, bo miała dłuższe łapy, większą lekkość oraz przede wszystkim białą szatę. Jednak pierwszym wzorcem stał się Madman, również z hodowli Hinksa. Niestety wraz z białą maścią szła dziedziczna głuchota, dlatego wyhodowano również kolorowe bulteriery i choroba genetyczna została opanowana.

Bulteriery w Polsce pojawiły się w dwudziestoleciu międzywojennym we Lwowie, ale brak jest dokumentów z tego okresu. Oficjalnie po II Wojnie Światowej bulteriery pojawiły się w Warszawie, w ambasadzie brytyjskiej i od tej pory ich popularność w naszym kraju rosła.

Nazwa rasy

W nazwie rasy posłużono się określeniami ras, które pierwotnie wzięły udział w tworzeniu krzyżówki. Na początku nazywano te psy bull and terrier dog, z czasem skracając miano do bulteriera.

Ciekawostki

Brytyjczycy byli bardzo dumni z rasy wyhodowanej przez Hinksa i zaczęli traktować bulteriery jako skarb narodowy. Dlatego niechętnie patrzyli na sprzedaż szczeniąt za granicę, choć z drugiej strony te psy towarzyszyły Brytyjczykom w wyjazdach do egzotycznych kolonii. Zarówno w Azji, jak i w Afryce bulteriery dobrze znosiły klimat tropikalny. W USA też zostały doceniane, bo bulteriera posiadał m.in. Theodore Roosevelt oraz generał George Patton. Generał nazwał swojego psa na cześć Wilhelma Zdobywcy – Willie.

Wygląd psów rasy bulterier

Wygląd psów rasy bulterier

Bulteriery to krępe psy o atletycznej sylwetce z wyraźnie zaznaczoną muskulaturą oraz szeroką klatką piersiową. Są bardzo proporcjonalne, a najbardziej charakterystyczną cechą wyglądu jest opadająca linia kufy oraz kształt głowy przypominający jajo. To właśnie głowa pozwala odróżnić bulteriera od pozostałych psów typu bull. Jest doskonale okrągłą, bez żadnych wklęśnięć, a przestrzeń między uszami jest płaska. Uszy są osadzone pionowo, a oczy skośne, trójkątne i ciemne, o przenikliwym spojrzeniu. Nos powinien być czarny, skierowany w dół. Grzbiet jest lekko zaokrąglony u bulterierów i zakończony krótkim nisko osadzonym ogonem, zwężającym się ku końcowi.

Rodzaj sierści

Bulteriery mają krótką i przylegającą sierść, a w zimie może pojawić się u nich miękki podszerstek. Włos jest twardy w dotyku, ale u zadbanych psów jest lśniący, dodający elegancji rasie.

Umaszczenie

Pierwotnie bulteriery były białe, czasem dopuszczono szeroką gamę kaloryczną ze względu na wzmocnienie genetyki psów. Prócz bieli dopuszczalna jest maść tricolor, pręgowana, czerwona oraz płowa.

Zdrowie u bulterierów

Psy tej rasy są wytrzymałe i odporne na ból, co może mieć też negatywne konsekwencje. Zwierzę potrafi długo nie sygnalizować problemów ze zdrowiem, ze względu na wysoki próg bólu. Opiekun musi więc bacznie obserwować, czy nie pojawia się jakaś dysfunkcja, bo psiak sam może się nie skarżyć. Bulteriery nie są wolne od chorób dziedzicznych. Do nich należą egzema międzypalcowa, atopowe zapalnie skóry oraz głuchota. Te ostatnie schorzenie dotyczy szczególnie odmiany psów z białą sierścią lub z przeważającą jej ilością. U bulterierów występuje też chroniczny niedobór cynku, który należy suplementować. Duża ruchliwość psów tej rasy jest czasem przyczyną nadwyrężenia narządów ruchu. Dla kontuzjowanych lub intensywnie uprawiających sport bulterierów zaleca się legowiska ortopedyczne dla psów, by szybciej się regenerowały i nie narażały na pogłębienie problemu.

Charakter bulteriera

Pies rasy bulterier posiada wbrew obiegowej opinii bardzo zrównoważony charakter. Jest jednak to pies obronny, pewny siebie i odważny, który potrafi też demonstrować swój upór i zdecydowanie. Jest przyjazny wobec ludzi, nie atakuje ich, bo zawsze im służył. Źle toleruje psy tej samej płci, może wtedy atakować, podobnie jak gryzonie. Dobrze chowa się z dziećmi, bo jest wesołego usposobienia i uwielbia zabawę, ale bywa niedelikatny. Przez to młodsze dzieci może dosłownie taranować, jeśli staną mu na drodze. Z tego względu maluchy nie powinny pozostawać sam na sam z psem. Rasa nie jest szczekliwa, ale jest za to czujna z silnym instynktem obronnym, dlatego legowisko dla bulteriera powinno znajdować się w strategicznym miejscu, tak by pies mógł mieć ogląd na sytuację w domu.

Odżywianie rasy bulterier

Dieta dla bulterierów musi być starannie dobrana. Może być to sucha i mokra karma, ale trzeba zwrócić uwagę, że rasa potrzebuje wysokobiałkowego pokarmu, by pozyskać niezbędny budulec do tworzenia swojej muskulatury. Ilość kalorii musi być wyważona, bo choć bulteriery są żywiołowe i spalają kalorie, to z drugiej strony są łakome i mają tendencję do tycia. Dlatego pod żadnym pozorem nie można ulegać prośbom psa o smakołyki ze stołu, bo ciężko jest potem doprowadzić psa znów do właściwej sylwetki. Dietę należy suplementować minerałami właściwie dobranymi dla rasy m.in. cynkiem.

Pielęgnacja bulteriera

Sierść u bulteriera jest mało wymagająca, wystarczy ją przeczesywać gumową szczotką, a błoto przyniesione ze spaceru można przetrzeć mokrą szmatką. Oczy i uszy powinny być przez opiekuna sprawdzane pod względem czystości, a pazury przycięte, jeśli nie zetrą się samoistnie na spacerze. Zaleca się też czyszczenie zębów, by nie odkłada się kamień. Kąpiele są u bulterierów raczej rzadkie, a po takim zabiegu konieczne jest odesłanie zwierzęcia na legowisko dla psa usytuowane w ciepłym miejscu, by pupil się nie przeziębił.

Opieka i wychowanie bulteriera

Psy tej rasy były początkowo wykorzystywane jako szczurołapy, ale też do walk psów, a nawet na niedźwiedzie. Dlatego najważniejsza w wychowaniu bulteriera jest jego socjalizacja, by nie atakował innych zwierząt. W domu zachowują się poprawnie, pod warunkiem że dostaną odpowiednią ilość uwagi od opiekuna. Można przy tej rasie stosować klatkę kennelową, ale trzeba uwzględnić, że pies może cierpieć na lęk separacyjny. Dlatego nie powinien pozostawać nigdy zbyt długo sam. Legowisko dla średniego psa jakim jest bulterier musi być na tyle szerokie, by zwierzę mogło wygodnie wyciągnąć łapy, śpiąc na boku. Nigdy wobec psa nie można stosować przemocy czy nawet podniesionego tonu. Rasa bardzo dobrze współpracuje z człowiekiem i chce spełniać jego oczekiwania, a drogą do tego jest konsekwencja oraz mocna więź z opiekunem.

Potrzeba ruchu

Bullterier na smyczy

Bulteriery są żywiołowe i potrzebna jest im spora dawka ruchu. Jednak zdecydowanie najlepszy jest dla nich ruch intensywny i krótkotrwały, dlatego nie powinny np. biegać za rowerem. Świetnie odnajdują się w psich sportach, zwłaszcza agility, bo są sprytne i posłuszne. Nie można dopuścić przy tym do wyczerpania psa i gdy sam zwierzak zaczyna odpuszczać to sygnał, by udał się na legowisko dla psa i zregenerował siły.

Dla kogo polecany jest bulterier?

Nie jest to rasa polecana jako pierwsza dla niedoświadczonego opiekuna, bo bulteriery mają tendencję do dominacji. Taki pies potrzebuje osoby, która zapewni mu zarówno czułość i uwagę, jak i konsekwencję w egzekwowaniu posłuszeństwa. Jest to pies domowy, więc nie powinien mieszkać na dworze, bo będzie marznął. Źle znosi samotność, więc potrzebuje rodziny, która nie będzie zostawiać go na długie godziny samego. W inny razie może zdemolować mieszkanie, ze względu na frustrację. Dobrze sprawdzi się w rodzinie, gdzie są dzieci, bo bardzo lubi się bawić i jest też dobrym obrońcą, więc będzie czuwał nad bezpieczeństwem najmłodszych.

Cena szczeniaka bulteriera

Szczeniaki bulteriera

Bulteriery najlepiej nabywać z renomowanych hodowli. Dzięki temu uniknie się chorób genetycznych m.in. głuchoty. Można mieć też pewność, że zwierzę jest od najmłodszych lat odpowiednio socjalizowane. Cena szczeniaka z rodowodem od uznanych rodziców może dojść nawet od 2500 do 6500 zł, ale w cenie są też badania szczeniąt. Najwyższe kwoty trzeba zapłacić za szczeniaka od uznanych rodziców, którzy mają na swoim koncie dokonania i wysokie noty z wystaw. Jeśli komuś na tym mniej zależy, może wybrać równie zdrowe i silne zwierzę z rodowodem za mniejszą kwotę.

Na koniec

Te urocze i wesołe psy, jakimi są bulteriery, zyskały złą sławę zupełnie niesłusznie. Mają silną psychikę, co powoduje, że są zrównoważone, a doświadczony opiekun bez większych problemów wychowa posłusznego i oddanego pupila. Przy tej rasie można upiec dwie pieczenie na jednym, ogniu, bo zyskuje się dzielnego psa obronnego oraz wesołego towarzysza zabaw i sportu.

Wróć do artykułów